Hakan Günday «Daha»

Hakan Günday «Daha» kitabının açıklaması

Hakan Günday’ın Daha romanı, sadece bir hikâye değil; aynı zamanda insanlığın karanlık yüzüne açılan acımasız bir pencere. Roman, göçmen kaçakçılığı, çocukluk travmaları ve ahlaki çöküş temaları etrafında şekillenen, sert ve sarsıcı bir anlatım sunuyor. Hakan Günday Daha kitabı, toplumun görmezden geldiği gerçekleri su yüzüne çıkararak okuru rahatsız edici bir yolculuğa davet ediyor.

Baş karakter Gazâ, henüz 9 yaşında olmasına rağmen, babasının insan kaçakçılığı işinde bir çırak olarak yer alıyor. Küçük yaşına rağmen, hayata ve insana dair en sert gerçekleri öğrenmek zorunda kalıyor. Onun gözünden, göçmenlerin umuda yolculuklarının nasıl acımasız bir ticarete dönüştüğüne, insan hayatının nasıl değersizleştirildiğine tanık oluyoruz. Daha sadece bir roman değil, modern dünyanın vicdanına yöneltilmiş sert bir eleştiri.

Türkiye’nin doğu ile batı arasında bir köprü olduğu sıkça dile getirilir, ancak bu köprünün ne anlama geldiğini Hakan Günday Daha pdf sayfalarında bambaşka bir açıdan keşfetmek mümkün. Bir yanda umudun peşinde koşanlar, diğer yanda bu umudu sömürenler… Daha romanı, insan kaçakçılığı üzerinden, yozlaşmış değerler sistemini ve vicdanın nasıl bir pazarlık konusu haline geldiğini gözler önüne seriyor.

Hakan Günday’ın ustalıklı anlatımı, okuyucuyu rahatsız edici gerçeklerle yüzleşmeye zorlar. Daha kitabı, sizi düşündürecek, sarsacak ve uzun süre aklınızdan çıkmayacak bir eser. Eğer sert gerçeklerden kaçmıyorsanız, bu romanı ücretsiz oku ve içindeki karanlık dünyaya adım at.

O Alıntılar

• “İnsanın kullandığı ilk alet, başka bir insandır.”
• “Her güneşi ilk ve son kez gördüğüne emin olacak kadar unutmak.”
• “Ağladım. Hem de istediğim kadar! İnsanın gerçek özgürlüğü buydu: İstediği kadar ağlayabilmek.”
• “Gerçekten de bir demokrasiydik artık. Lider yalan söyleyerek yönettiğini sanıyor, halk uyduğu bütün kanunların kendi iyiliği için konduğuna inanıyor.”
• “Türkiye, doğusundaki aynaya bakınca şişman olduğunu, batısındaki aynaya bakınca da kemiklerinin sayıldığını düşünen, bulimik ve depresif bir genç kızdı.”
• “Nefret ediyordum doğadan! Her şeyin her şeyi yemesinden!”
• “Lideri seçimle belirlemek. Demokrasi! En mantıklısı buydu.”
• “Dolayısıyla, kültür kavramını o kadar da büyütmemek gerekiyordu.”