Yazar: Luis Prats Martinez
Yıl: 2020
Dil: Türkiye
Kategoriler: Roman, Çocuk
Luis Prats Martinez «Hachiko-Sahibini Bekleyen Köpek» kitabının açıklaması
Luis Prats Martinez’in kaleme aldığı Hachiko-Sahibini Bekleyen Köpek, sadakatin, sevginin ve dostluğun en derin anlamlarını keşfeden dokunaklı bir hikâyedir. Gerçek bir olaydan esinlenerek yazılan bu roman, Japonya’nın en ünlü köpeklerinden biri olan Hachiko’nun etkileyici yaşam öyküsünü anlatıyor.
Tokyo Üniversitesi profesörlerinden Eisaburo Ueno, küçük bir Akita yavrusu olan Hachiko’yu sahiplendiğinde, ikisi arasında kopmaz bir bağ oluşur. Her sabah sahibine tren istasyonuna kadar eşlik eden sadık dost Hachiko, her akşam aynı saatte onu istasyondan alarak eve dönüş yolculuğunu tamamlar. Ancak bir gün profesör üniversiteden dönemez ve Hachiko, sahibini beklemeye devam eder… Yıllarca süren bu bekleyiş, Japon halkının kalbinde derin bir iz bırakır ve Hachiko, vefanın simgesi haline gelir.
Josep M. Floch i Torres Ödülü’ne layık görülen bu etkileyici roman, duygu dolu anlatımıyla okuyucularını derinden etkiliyor. Polonyalı sanatçı Zuzanna Celej’in zarif sulu boya çizimleri, Hachiko’nun hikâyesine görsel bir zarafet katıyor.
Saliha Nilüfer’in Katalancadan Türkçeye titizlikle çevirdiği bu eser, sadece hayvan sevgisini değil, aynı zamanda sadakat ve dostluk kavramlarını en içten haliyle okurlara sunuyor. Hachiko-Sahibini Bekleyen Köpek, okuyan herkesin kalbine dokunacak ve unutulmaz bir iz bırakacak bir roman.
O Alıntılar
- “Öyle zamanlar vardır ki gerçekler haddinden fazla dayanılmaz olduğunda, onu bilmezden gelmeyi yeğleriz.”
- “İnsan verdiği sözü daima tutmalı.”
- “Onun için anlam ifade eden herkes birer birer kaybolmuştu.”
- “Hachiko’yu Shibuya İstasyonu’nun önünde gördüm. Zavallı hayvancağız, haline bakılırsa birini bekliyor gibiydi.”
- “Ömrünün neredeyse on yılını, profesörü Shibuya İstasyonu’nda karşılamayı bekleyerek geçirmişti. Orada beklemesinin çok basit bir nedeni vardı: Profesör ona geleceğine dair söz vermişti.”
- “Suzy, betonun üzerine bir kömür parçasıyla uzunca bir dikdörtgen çizdi. ‘Burası senin odan,’ dedi. ‘Bizimle birlikte yaşayacaksın.'”
- “Ama öyle zamanlar vardır ki gerçekler haddinden fazla dayanılmaz olduğunda, onu bilmezden gelmeyi yeğleriz.”
- “Daima… İnsan verdiği sözü daima tutmalı.”
