Dilara Keskin «Kaybolmuş Ruhlar Sarayı 2: Senteria’nın Varisi»

Dilara Keskin «Kaybolmuş Ruhlar Sarayı 2: Senteria’nın Varisi» kitabının açıklaması

Dilara Keskin’in kaleminden çıkan Kaybolmuş Ruhlar Sarayı II: Senteria’nın Vârisi, iktidar oyunlarının, ihanetin ve tutkunun gölgesinde şekillenen unutulmaz bir hikâyeyi anlatıyor.

Kitana, Zirakov’a geri döndüğünde, her şeyin değişmiş olduğunu fark eder. Bir zamanlar ona sevgiyle bakan ailesi şimdi sırtını dönmüştür. Yalnızca kardeşi Armin ona destek olmaktadır. Ancak, halkın gözünde artık bir prenses değil, Vincent’in karısıdır. Geçmişi ve geleceği arasında sıkışıp kalan Kitana, kendini hiç beklemediği bir girdabın içinde bulur. Bu yolculukta karşısına çıkan kişi ise Zirakov’un ünlü ressamı Leonardo Clifford olur. Onunla yollarının kesişmesi, Kitana’nın kaderinde yeni bir sayfa açacaktır.

Diğer tarafta, Vincent’in öfkesi sınır tanımamaktadır. Kitana’yı kaybetmenin verdiği acıyla içindeki karanlığa teslim olmuş, vahşi doğasını serbest bırakmıştır. Kalbinde yankılanan pişmanlık onu geri dönüşü olmayan bir yola sürüklerken, çevresindekiler onun bu savaştan vazgeçmesini ister. Ancak Vincent’in gözü kararmıştır. Kitana’yı geri almak için her şeyi göze almıştır – kendisini bile yakıp yıkacak olsa…

Dilara Keskin, serinin ikinci kitabında okurlarını entrikalar, tutkular ve imkânsız görünen bir aşkın içine çekiyor. Kaybolmuş Ruhlar Sarayı II: Senteria’nın Vârisi, güçlü karakterleri ve etkileyici atmosferiyle unutulmaz bir hikâye sunarken, tarihî derinliği ve duygusal çatışmalarıyla okurları kendine hayran bırakıyor.

.

O Alıntılar

• “Zira tek bir ömür seni sevmem için yeterli değil. Benim sonsuzluğa ihtiyacım var.”
• “Bazen aptalı oynamak en zekice yoldur.”
• “Eğer sana benim gözlerimle bakabilseydi, senden vazgeçmemi söylemezdi…”
• “Ruhum o kadar acıyor ki… hiçbir şey olmadığı hâlde durduk yere gözyaşı döküyorum.”
• “Bu öyle bir gülümsemeydi ki, solmuş çiçekleri yeniden açtırabilir, ölü bir ruhu yeniden diriltebilirdi.”
• “Savaş ne kadar sürecek, askerler ne kadar dayanacak, güneş ne zaman doğacak, bilemem ama bu karanlığı seninle paylaşabilirim.”
• “Anlaşılan sizi henüz içimden atamamışım bayan Vitalio.”
• “Asla beni tanıdığın gibi bir düşünceye kapılma. Son düşüncen olabilir.”