Yazar: Yakup Kadri Karaosmanoglu
Yıl: 2004
Dil: Türkiye
Kategoriler: Roman, Türk Klasikleri
Yakup Kadri Karaosmanoglu «Kiralik Konak» kitabının açıklaması
Yakup Kadri Karaosmanoğlu’nun Kiralık Konak adlı eseri, Osmanlı’dan Cumhuriyet’e geçiş sürecinde toplumun yaşadığı köklü değişimleri ele alan önemli bir romandır. Eserde, geleneksel yaşam tarzı ile Batılılaşma arasındaki catışmalar, farklı kuşakların bakış açılarındaki değişimler ve bu dönüşümün bireyler üzerindeki etkileri gülen
Romanın merkezinde, İstanbul’un köklü ailelerinden birine ait olan ve zaman içinde değişen değerlerle birlikte çöküşe sürüklenen bir konak yer alır. Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Tanzimat’tan Meşrutiyet’e uzanan bu geçiş sürecini, aile bireyleri arasındaki catışmalar üzerinden anlatır. Konağın sahibi olan Naim Efendi, Osmanlı’nın geleneksel değerlerine bağlı, disiplinli ve muhafazakâr bir karakterdir. Ancak onun çocukları ve torunları, hızla değişen dünya düzenine ayak uydurmak isterken eski nesille çatışmaya girerler. Özellikle Seniha karakteri, modernleşmenin simgesi olarak, Batı hayranlığı ve bireysel özgürlük arayışı içinde gelenekleri reddeder.
Eserde, karakterlerin yaşadığı ç catışmalar ve toplumsal çözülme süreci etkileyici bir dille anlatılır. Kiralık Konak , sadece bir ailenin değil, bir dönemin yıkılışını ve yeniden doğuşunu simgeler. Roman, modernleşme sürecinin sancılarını, Doğu ve Batı arasında sıkışıp kalan bireylerin ruhsal gelgitlerini gözler önüne serer.
Yakup Kadri Karaosmanoğlu’nun güçlü kalemi, okuyucuyu Osmanlı’nın son döneminden Cumhuriyet’in eşiğine taşıyan bu eserle, tarihî bir yolculuğa çıkarıyor. Edebiyatseverler için vazgeçilmez klasiklerden biri olan Kiralık Konak , toplumsal değişimlere ilgi duyan herkesin kütüphanesinde yer alması gereken bir romandır. Eğer Yakup Kadri Karaosmanoğlu’nun Kiralık Konak kitabını pdf formatında oku mak veya ücretsiz erişmek istiyorsanız, güvenilir kaynaklardan araşt
O kitap video yorumu
O Alıntılar
- “Kalbimi kırdı; kalbimi fena kırdı. Hiç ummazdım. Bu kadarına hiç ihtimal vermezdim.”
- “Unutunuz! En iyi intikam bu değil mi?”
- “Kıyafetler gibi ruhlar da değişti.”
- “Ne kadar açık konuşsam, beni o kadar az anlayacaksınız.”
- “Adeta kendi ölümüne ağlayan, kendi yasını tutan bir adam gibiydi.”
- “Onun için zaman, bütün müesses şeyleri temellerinden sarsan inkılap rüzgarıydı; onun için zaman, kalplerdeki ihtilaç ve yüzlerdeki endişeydi; herkes, arkasından mütemadiyen itildiğini hissediyor; fakat, ne iteni, ne de gittiği yeri biliyordu.”
- “Fakat bilmiyorlar ki aşk, mucizeyle doludur, daha doğrusu aşk, bizzat mucizedir.”
- “Sonbahar denilen mevsim ne hazin bir mevsimmiş.”
- “Dünyada iki tür insan vardır” derdi Yargıç Sullivan. “inanmaya meyilli olanlarla olmayanlar. Bu duruşma salonunda biz inanca değer veririz, neye inanılırsa inanılsın.”
