Yazar: Platon
Dil: Türkiye
Kategoriler: Felsefe
Platon «Devlet» kitabının açıklaması
Platon’un «Devlet» adlı eseri, felsefe tarihinin en önemli metinlerinden biridir ve ideal devletin nasıl olması gerektiğini sorgulayan derin bir inceleme sunar. Bu kitapta Platon, adalet, erdem ve toplumsal yapının temellerini atarken, insan düşüncesinin toplumsal ve politik yaşamı nasıl yönlendirmesi gerektiğini detaylı bir şekilde ele alır.
Platon «Devlet» kitapında, ideal bir toplumun yapısını oluşturan öğeleri açıklarken, bireylerin ve toplumların ruhsal yapısının da göz önünde bulundurulması gerektiğini vurgular. Platon, yöneticilerin filozoflardan oluşması gerektiğini savunarak, bilgeliğin ve erdemin, toplumun yönetiminde ne denli önemli bir rol oynadığını ortaya koyar. Bu bağlamda, adaletin ne olduğu ve nasıl sağlanacağı üzerine tartışmalar açar.
Eserin içeriğinde, adaletin yalnızca bireyler arasında değil, aynı zamanda devletin işleyişinde de nasıl bir rol oynadığını sorgulayan derin düşünceler yer alır. Platon, ideal devletin üç ana sınıfa ayrılmasını önerir: yöneticiler, koruyucular ve üreticiler. Her sınıfın kendi görevleri ve sorumlulukları vardır, bu da toplumun düzenini sağlamak için gereklidir.
Platon’un **«Devlet»**i, sadece bir siyaset kitabı olmanın ötesinde, felsefi düşüncenin, etik değerlerin ve toplumsal yapıların derinlemesine analizini sunan bir eserdir. Eğer siz de bu önemli felsefi metni keşfetmek isterseniz, «Devlet» eserini ücretsiz indirip okuyabilirsiniz. Bu eser, hem felsefi düşünceleri derinlemesine anlamak isteyenler hem de toplumsal düzen üzerine düşünenler için eşsiz bir kaynak sunar. Platon «Devlet» ile düşünce dünyanızda yeni ufuklar açmaya hazır olun!
O kitap video yorumu
O Alıntılar
- “…insanlardan kötülük görenlerin doğruluklarından bir şey kaybetmeleri kaçınılmaz.” (syf:33)“…
- “…herhangi bir kişi eğrilikler yaparken yakalanacak olursa, cezasını görür, pek çok da ayıplanır; çünkü çeşitli yolsuzluklarda bulunanlar, tapınak soyan, insan tüccarlığı yapan, duvar delen, soygunculuk, hırsızlık edenler, işledikleri suçlara göre ad alırlar. Ama yurttaşlarının mallarına el sürmekle kalmayıp onları köleliğe de sürükleyenlere bu çirkin adlar verilmez.” (syf:46)
- “…doğrunun ne olduğunu bilmedikçe, doğruluğun bir iyilik olup olmadığını; kendisinde doğruluk bulunanın bahtsız veya bahtlı olup olmadığını nasıl kestirebilirim!” (syf:62)
- “İkisine de, doğru adama da eğri adama da, her istediğini yapma olanağı verelim, sonra da arkalarından gidelim ve hırs onları nereye götürecek bakalım. Kuşkusuz, başkalarından daha çok elde etmek istediği için, doğruyu eğriyle aynı hedefe doğru giderken suçüstü yakalarız…” (syf:65)
- “Babalar oğullarına doğru adam olacaksın derler, doğruluk yolunu gösterirler; veliler de hep öyle yaparlar, fakat doğruluğu doğruluktur diye değil, insana ün kazandırdığı için överler, doğru görünüp böylece yüksek mevkiler, evlilikler ve Glaukon’un demin sayıp döktüğü, yani doğruya ününden dolayı nasip olan şeyleri elde etmelerini isterler.” (syf:70)
