Maral Atmaca «Yaralasar 4»

Maral Atmaca «Yaralasar 4» kitabının açıklaması

Maral Atmaca’nın kaleme aldığı “Yaralasar 4”, insan ruhunun derinliklerine inen etkileyici bir hikaye sunuyor. Kitap, yaşamın acımasız gerçekleriyle yüzleşen bireylerin içsel mücadelelerini, yaralarını ve bu yaralardan doğan gücü odak noktasına alıyor.

Ana karakter Sedef, geçmişin ağır yüküyle başa çıkmaya çalışırken, kendi içinde kaybolmuş bir dünyanın kapılarını aralıyor. Maral Atmaca, duyguların yoğunluğunu ve insan ruhunun karmaşıklığını sade ve akıcı bir dille anlatıyor. Sedef’in, geçmişin izleriyle dolu bir hayatta yeniden ayağa kalkma çabası, okuyuculara umut ve cesaret aşılıyor.

“Yaralasar 4” sadece bir roman değil; aynı zamanda, insanın içsel yolculuğunu, yüzleşmeyi ve kabullenmeyi anlamlandırmaya çalışan bir rehber niteliği taşıyor. Her satırı, okuyucunun kendi yaşamındaki yaraları sorgulamasını sağlayarak, bireysel bir farkındalık yaratıyor. Kitap, yaraların kapanması kadar, onları taşımayı öğrenmenin de bir sanat olduğunu gözler önüne seriyor.

Bu unutulmaz hikaye, sizi Sedef’in karmaşık dünyasına davet ediyor. Onun yaşadığı dönüşüm ve mücadele, hem düşündürecek hem de ilham verecek. “Yaralasar 4”, Maral Atmaca’nın ustalıkla dokuduğu anlatımıyla, sizi bir solukta içine çekecek. Kitabı ücretsiz olarak keşfetmek ve bu duygu yüklü serüvene katılmak için hemen şimdi harekete geçebilirsiniz

.

O Alıntılar

• “Geçerdi, aslında yaşadığımız her şey er ya da geç geçerdi. Bedenimize aldığımız yaralar geçerdi. Ruhumuza aldığımız yaralar da bir süre sonra eskisi gibi acıtmadığı için onlar da geçerdi. Kalbimize aldığımız yaralar ise asla geçmeyecek gibi hissettirse de zamanla onların da geçtiğini görürdük. Hangi acı geçmezdi, biliyor musunuz? Aklımıza aldığımız acılar geçmezdi. Beden iyileşir, ruh güçlenir, kalp tecrübe edinir ama akıl hep aynı kalırdı.”
• “Zor, değil mi? İçin acırken gülmeye çalışmak zor, değil mi?”
• “Yağmurun bile yıkayamadığı bu kadar kiri, kimler bulaştırarak ruhumu kirletti?”
• “Işığı adında taşırken beni nasıl bu karanlıkta bırakırsın, Sedef?”
• “Kalk ve devam et!” “Yaralasar, efendim.” ” ‘Yarasalar’ demek istedin sanırım?” “Hayır, yaralasar, efendim.” “Açıkla?” “Kolumu kestin, vicdansızın oğlu! Yaraladın bari sar! Yarala-sar!”
• “Benden uzakta nefes almaya devam etsin ama benim yakınımda değil.”
• “Dilim zehirliydi benim. İçimdeki zehir beni yakacağına, konuşur alayını yakardım. Sırf bu yüzden onunla yaşamayı istememiştim.”
• “Çekip gitmek istiyorum yine ve yine. Bilmiyorum bu hissin sebebini ama son günlerde sığamıyorum hiçbir yere.”