Yazar: Hümeyra
Yıl: 2023
Dil: Türkiye
Kategoriler: Roman
Hanya Yanagihara «Değersiz Bir Hayat» kitabının açıklaması
Hümeyra’nın kaleminden dökülen Lahza 1 – Mah ve Şer, okurlarını zamanın en gizemli ve karanlık anlarına doğru unutulmaz bir yolculuğa çıkarıyor. Kitapta zamanın aslında tek bir lahzadan ibaret olduğu, o kısacık anda yaşamın ve kaderin sonsuza dek değişebileceği güçlü bir anlatımla ortaya koyuluyor.
Hikâye, Ay’ın gecenin kucağında titreştiği zamansız bir anda başlıyor. Bir anda her şey ters yüz olur; ışık mahvolur, gece karanlığın en derinine gömülür. O karanlık gece, Mah’ın yani aydınlığın yok edildiği ve Şer’in hükmünün başladığı bir dönüm noktasıdır. İşlenen büyük bir günah, zamanın akışını bıçak gibi ikiye ayırarak, karakterlerin geçmişini silip onların kaderlerine acımasız bir mühür vurur. Artık onlar için gün doğumu bile kurtuluş değildir, çünkü gün doğarken görülen tek şey mahşerin karanlığıdır.
Hümeyra, Lahza 1 – Mah ve Şer romanında, karakterlerin iç dünyasını derinlemesine incelerken, iyilik ve kötülük arasındaki ince çizgiyi sorguluyor. Duygusal çatışmalar, beklenmedik dönüşler ve insan ruhunun karanlık köşeleriyle örülmüş olan bu roman, okuru sayfalarına kilitleyip, son sayfasına kadar sürükleyici bir serüven sunuyor.
Hümeyra’nın özgün dili ve büyüleyici kurgusuyla yazılmış Lahza 1 – Mah ve Şer, bir lahzanın içinde gizlenmiş yaşam sırlarını keşfetmek isteyen tüm okurları bekliyor.
O Alıntılar
- “Kıyamadıklarım kıyametim oldu.”
- “Yıllardır gözü gözüme değmeyince, meğer ben dünyanın renklerini unutmuşum, onu anladım.”
- “Ben yine ona kandım, onda yandım.”
- “Giderken kalbini geri alamadıktan sonra başkasını sevmek mümkün olmuyormuş.”
- “Ben aşkın bir kez yaşandığına inananlardanım. Bana bıraktığı yaralar da çok derin.”
- “Eğer sevdiğiniz bir insan yanınızdaysa ve siz tüm şartlara rağmen ona sıkıca sarılma fırsatı buluyorsanız bu, hayatın size verdiği en büyük ödüldü.”
- “Mah Ay Demek, Gökteki Kamer Demek, Güzellik Demek, Sen Demek…”
- “Affet beni,” dediğinde kadın gülümsedi. Acıdan başka bir şey barındırmayan bu gülümseme aslında bir cevap niteliğindeydi. “Yer ile göğü de birleştirsen! İki cihanı da bir araya getirsen… Affetmem!”
