Yazar: Dilek Bilgiç Esen
Yıl: 2025
Dil: Türkiye
ISBN: 9786255939050
Kategoriler: Roman
Dilek Bilgiç Esen «Bir Kürt Sevdim – Veda» kitabının açıklaması
Aşkın hem en büyük sarsıntısı hem de en derin şifası… Dilek Bilgiç Esen’in kaleminden çıkan “Bir Kürt Sevdim – Veda” romanı, yalnızca bir aşk hikâyesi değil; aynı zamanda kaybolduğunu sandığınız parçalarınızı bulacağınız bir içsel yolculuk. Diyarbakırlı Şahin ile Balıkesirli Gülşah’ın yıllar, mesafeler ve toplumsal engellerle sınanan sevdaları, yeniden kesiştiği anda bu karşılaşma geçmişin hesaplaşması, geleceğin yeniden inşası olur.
Bu kitapta aşk, yalnızca iki insan arasında yaşanan bir his değil; aynı zamanda kişinin kendini tanıma, sınırlarını zorlama ve yeniden var olma mücadelesidir. Gülşah, bu sevdada yanmayı da öğrenir, küllerinden doğmayı da… Sevdiği adamın kollarında değil, kendi yüreğinde bulur asıl gücünü.
Yazar Dilek Bilgiç Esen, “Bir Kürt Sevdim – Veda” ile okurlarını sevdayla yoğrulmuş bir dönüşüm öyküsüne davet ediyor. Bu roman, gidenlerin ardından değil, kalmaya cesaret edenlerin hikâyesini anlatıyor. Kalbinizle okuyacağınız, ruhunuzla hissedeceğiniz bu dokunaklı anlatı, aşkın küllerinden doğan kadını ve onun yeniden yazdığı kaderini gözler önüne seriyor.
Eğer siz de unutulmaz bir aşk masalını keşfetmek, kaderin dikenli yollarında yürüyen bir kadının yeniden doğuşuna tanık olmak istiyorsanız, bu kitabı mutlaka okuyun. “Bir Kürt Sevdim – Veda” eserini okumak ya da indirmek isteyenler için kitap çevrim içi olarak da sunulmaktadır. Kitabı şimdi okuyun ya da indirerek kendi zamanınızda bu unutulmaz hikâyeye yolculuk yapın.
«Bir Kürt Sevdim – Veda» Alıntılar
- “Çok sev çocuğunu, öyle çok sev ve öyle sonsuz sun ki sevgini, sevilmek için taviz vermek zorunda kalmasın kişiliğinden.”
- “Hikâyemi okurken bana ağlıyormuş gibi hisset, kendine kendin için ağladığını itiraf edemeyerek. Kız bana, üstüne kendine duyduğun kızgınlığı da ekleyerek.”
- “Bu hayatın garipliklerinden biridir, çok seven kavuşamaz. Kim ki bir kulu Rabbinden çok severse o kul sevdiğine kavuşamaz.”
- “İnsanın en derin ıstırabı unutulmak…”
- “Ben buraya sana veda etmeye geldim.”
- “İnsanın sevdiği adamı unutması mümkün müydü?”
- “Yara, ışığın içeri sızdığı yerdir.”
- “Dünya, iki insan birbirini saf sevgiyle sevdiğinde… gerçekten biraz daha güzelleşiyordu.”
