Yazar: Cemal Latifoğlu
Yıl: 2024
Dil: Türkiye
Kategoriler: Roman
Cemal Latifoğlu «Kibrit» kitabının açıklaması
Cemal Latifoğlu’nun kaleme aldığı “Kibrit”, hayatın kıyısında sessizce yürüyen iki yalnız ruhun, hiç beklenmedik bir anda yollarının kesişmesini konu alıyor. Kutay Harmanlı, dışarıdan bakıldığında asi, sert ve ulaşılmaz görünen bir gençtir. Ancak bu görüntüsünün altında, hiç kimse tarafından gerçekten sevilmediği için içine kapanmış, kırgın ve çaresiz bir çocuk saklanmaktadır. Onun içindeki gizli dünyaya açılan kapı ise “Kibrit” ismiyle, kimliğini saklayarak yazdığı blog sayfasıdır.
Hayata olan inancını kaybettiği bir gece, Kutay’ın bilgisayarına düşen bir bildirimle her şey değişir. Bu bildirimin sahibi, blog yazılarının ardındaki gizemli kimliği bilen tek kişidir ve ona tutkuyla bağlanmıştır. Kutay’ın kalbindeki karanlığı aydınlatmak isteyen bu kişinin adı ise İzmarit’tir.
İzmarit, aşkı deliliğe benzeten, ancak Kibrit’e olan hisleriyle bizzat kendisi bu deliliği yaşamaya başlayan bir hayalperesttir. Kibrit’in tükettiği sigaraların izmaritlerini bir kutuda biriktirerek, Kutay’ın nefesini ve varlığını sonsuza dek yanında tutabileceğine inanır. Altı yaşında yaşamaya başladığı derin yalnızlık döngüsünden ancak Kibrit sayesinde kurtulabileceğini umar. İzmarit’in tek arzusu, bir başkasının yazdığı kaderini yeniden kendi elleriyle yazabilmektir.
Ancak hayat, Kibrit ve İzmarit için daha önce hiç yaşanmamış bir son sayfa hazırlamıştır. Bu iki yaralı insan, birbirlerinin acılarını ve yaralarını sararak, umutsuzluk ve tutkunun kesiştiği yerde yeniden var olmanın yolunu arayacaklardır.
Cemal Latifoğlu’nun içten anlatımıyla “Kibrit”, okuyucuyu aşkın derinliklerine, yalnızlığın karanlığına ve insan ruhunun en hassas noktalarına doğru unutulmaz bir yolculuğa çıkarıyor.
O Alıntılar
- “Kalbin üşümesi de bir ölüm nedeni,” dedim sessizce. “Ev en nihayetinde kalbidir insanın.”
- “Bir başkasının kalbini de yuva sanabilir insan,” dedi Sina.
- “O varken mesafeler çok yorucu hissettirmiyordu. Engeller aşılamaz görünmüyordu.”
- “Sen ve ben… Tüm ihtimallerin en güzeliyiz bence.”
- “Bir ilaç veriyorlar bana seni unutmam için, delirmiş olmalılar.”
- “Ölümle savaşamadım. Her mezar tek kişilikti zira.”
- “Onu düşününce kalbim heyecandan titriyordu.”
- “Öleceğimizi bile bile yaşamıyor muyuz?” diye fısıldadı.
